Parasha Lech Lecha - Ardelle

Bereshith / Genesis 12: 1-17: 27

Parashat Lech Lecha begint op het leven van Avraham en zijn nakomelingen in te zoomen. Tot nu toe lijkt het erop dat elk verhaal dat we hebben gelezen een tragisch einde heeft gehad. Adam en Chavah (Eva) zondigden en werden uit het paradijs verdreven. Broederlijke rivaliteit tussen Kaïn en Abel zorgde voor de eerste moord. Noach was trouw t.a.v. het bouwen van de ark, maar viel in dronkenschap. Daarna de toren van Babel en opnieuw begonnen de bewoners van de aarde hun Schepper de rug toe te keren ... het lijkt erop dat we nooit los kunnen komen van "iedereen doet wat naar zijn eigen mening goed is." De Schepper heeft echter een plan. Hij kiest één man uit en zijn nakomelingen om ofwel een "zegen" ofwel een "vloek" te zijn in wat een begin zal zijn tot het herstel van de mensheid:

Avram, wiens naam "verheven vader" betekent, had het op zijn hart om "zijn kinderen en zijn huishouden na hem te bevelen" om "de weg van de HEERE te houden." Hij werd gekozen omdat hij een toegewijde "vader" was met een "trouw hart":

Nehemia 9:7 "U bent de HEERE Elohim, die Avram uitkoos en hem uit Ur der Chaldeeën bracht en hem de naam Avraham gaf; 8 U vond zijn hart trouw vóór U en sloot een verbond met hem om het land van de Kanaänieten, de Hethieten, de Amorieten, de Ferezieten, de Jebusieten en de Girgashieten te geven - om het aan zijn nakomelingen te geven. U hebt uw woorden uitgevoerd, want U bent rechtvaardig.

Avram gaf zijn "hart" bloot met "gehoorzaamheid" door "geloof":

Hebreeën 11: 8 In geloof heeft Abraham, toen hij werd geroepen, gehoorzaamd: door weg te trekken naar een plaats die hij als erfdeel zou ontvangen; hij trok weg, niet wetend waar hij zou komen. 9 In geloof is hij verhuisd naar een land dat aangekondigd was alsof het van een ander was, in tenten wonend; en Isaak en Jakob ook, mede erfgenamen van dezelfde aankondiging. 10 Want hij verwachtte de stad die de fundamenten heeft en welker bouwmeester en schepper God is. (Naardense)

In het Hebreeuws wordt het woord "aman" (ןמא) vertaald als "geloof, trouw, verzekering, vaststaan." We vinden "aman" (ןמא) als “geloven” vertaald in het bekende vers in Romeinen, een herhaling van wat in Bereshith staat:

Bereshith 15: 6 En hij geloofde (ןמא) in de HEERE, en Hij rekende het hem toe als gerechtigheid. Romeinen 4: 3 Want wat zegt de Schrift? Avraham geloofde Yah en het werd hem tot gerechtigheid gerekend.

Als je nog veel meer inzichten wilt opdoen over "geloof" (ןמא) van Bereshith tot Revelation, stel ik voor om stel voor Brad Scott's vierdelige studie over Geloof (Deel 1-4) te lezen (http://www.wildbranch.org/teachings/lessons/ lesson7.html).

In Parashat Lech Lecha staat nog een belangrijk Hebreeuws woord dat 16 keer wordt genoemd, altijd in verband met het "verbond"; het is het Hebreeuwse woord "zera" (עַרֶז) wat "zaad, nakomelingen, afstammeling" betekent. Het "zaad" van Avraham zal de erfgenaam zijn van het "verbond":

Bereshith 17: 7 "En Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en u en uw zaad (zera - עַרֶז) na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om Elohim te zijn voor u en uw zaad (zera - עַרֶז) na u.

Dus, als we in Bereshith 3:15, "Zaad" lezen, wijst het tegelijkertijd naar de Messias als naar al degenen die één in Hem zullen zijn. Dit "Zaad" staat in contrast met het individuele "zaad van de slang" en tegelijk met al degenen die met hem zijn geassocieerd:

Bereshith 3:15 En Ik zal vijandschap stellen tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad (zera - עַרֶז) en haar Zaad (zera - עַרֶז); Hij zal je hoofd vermorzelen, en je zult zijn hiel vermorzelen.

 "Met Koning David kunnen we zowel “zaad” in het enkelvoud als in het meervoud vinden. De enkelvoudige “zaad” -verwijzing is naar de Messias en de meervoudige is naar die “afstammelingen/zaad” (zera - עַרֶז) na hem:

2 Samuël 7:12 "Wanneer uw dagen vervuld zijn en u bij uw vaderen rust, zal Ik uw zaad (zera - עַרֶז) na u doen opstaan, die uit uw lichaam zal komen, en Ik zal zijn koninkrijk vestigen.

2 Samuël 22:51 Hij is de toren van uitredding voor zijn koning; en toont genade aan zijn gezalfde, aan David, en aan zijn zaad (zera - עַרֶז) voor eeuwig.

Alle contexten zijn echter met elkaar verbonden en kunnen niet volledig worden begrepen zonder te spreken over hoe ze allemaal bij elkaar passen. Vanuit een andere hoek bekeken, kunnen we zeggen dat we "één lichaam" zijn met veel individuele "leden":

Romeinen 12: 5 dus in de Messias vormen wij, die velen zijn, één lichaam en elk lid behoort tot alle anderen.

In Lech Lecha lezen we deze week dat het "zaad" (zera - עַרֶז) van Avraham twee zonen, Ishmael en Yitzchak, voortbracht door twee moeders - Sarah en Hagar. Er is een zeer verwarrende midrash in Galaten over deze Bereshith-verzen die gewoonlijk wordt gebruikt om de Tora tegen te spreken. Deze week heb ik geluisterd naar een studie van Daniel Lancaster over deze verzen die op Bereshith betrekking hebben. Je kunt de volledige opname hier vinden: (http://www.bethimmanuel.org/audio/sarah-hagar-isaacandishmael).

Hier volgt een samenvatting met een paar toevoegingen:

Galaten 4:22 Want er staat geschreven dat Avraham twee zonen had: de ene door een dienstmaagd, de andere door een vrije vrouw. 23 Maar hij die uit de dienstmaagd was, werd naar het vlees geboren, en hij uit de vrije, via belofte, 24 welke dingen symbolisch zijn. Want dit zijn de twee verbonden: die van de berg Sinaï die slavernij baart, wat Hagar is --25 want deze Hagar is de berg Sinai in Arabië, en komt overeen met het Jeruzalem dat nu is, en met haar kinderen in slavernij is - 26 maar het Jeruzalem boven is vrij, wat de moeder van ons allemaal is.

Wat in de brieven van Rav Sha'ul (Paulus) altijd belangrijk is, is de context. Sha'ul gebruikt dit verhaal om zijn argument te illustreren tegen degenen die niet-Joden aanmoedigen om de besnijdenis te ondergaan volgens de voorgeschreven manieren van de Joodse traditie met het doel Joods te worden. Hun standpunt is dat besnijdenis een must is om verlossing waardig te zijn. Sha'ul vocht hier voortdurend tegen. De traditionele christelijke interpretatie van deze verzen is dat er "twee verbonden" zijn met de volgende effecten:

• Berg Sinai - Oude verbond, voorgesteld door Hagar, Tora, Joden, slaven in slavernij ...slecht!
• Jeruzalem boven - Nieuw verbond, voorgesteld door Sara, Evangelie, Christenen, vrijheid ... goed!

Zodoende zou men tot de "voor de hand liggende" conclusie kunnen komen dat de Tora, het Jodendom en het hele Oude Verbond zijn weggegooid:

Galaten 4:30 Wat zegt de Schrift echter? "Werp de dienstmaagd en haar zoon buiten, want de zoon van de dienstmaagd zal geen erfgenaam zijn met de zoon van de vrije vrouw."

Deze onjuiste interpretatie is sinds de 2de eeuw de heersende mening van gelovigen in Messias Yeshua geweest. Daarom neemt, volgens deze theologie, een gelovige in Yeshua die de Thora beoefent het juk van de slavernij op zich. Dit klinkt misschien logisch, maar hier is het probleem ... het is verkeerd en het is niet wat Sha'ul zei! Dus hoe kunnen we dit begrijpen? Laten we beginnen met te definiëren van wat "onder de wet" is?

Galatians 4:21 Zeg mij, gij, die begeert onder de wet te zijn, hoort gij de wet niet?

Sha'ul gebruikt deze term "onder de wet" vaak om naar iemand te verwijzen die een Joodse bekeerling is geworden door een rituele besnijdenis te ondergaan zoals men dit pleegt te doen. Daarom zijn Sha'ul's woorden in Galaten 4 gericht tot diegenen die van plan zijn om deze rituele bekering te ondergaan. Hij daagt hen dus uit door hen eraan te herinneren dat Avraham twee zonen had: een bij een "dienstmaagd" en een bij een "vrije vrouw." De Galaten probeerden door bekering tot het jodendom de status van "zonen van Avraham" (of het "zaad") te verkrijgen.

Begrijp daarom dit zeer belangrijke punt. Sha'ul maakt geen tegenstelling tussen Joden en gelovigen. Hij spreekt helemaal niet over Joden. Hij stelt niet-Joden en niet-Joden tegenover elkaar. Die niet-Joden die in het gezin van Avraham willen komen (en één worden met het "Zaad") door middel van "geloof" en degenen die het gezin "onder de wet" proberen binnen te komen, door Joodse bekering. Nog eens kijken naar 4:22 –

Avraham geloofde in de beloften en Yitzchak werd op wonderbaarlijke wijze bij een moeder, ver na haar vruchtbare jaren, geboren. Ismaël was Sarah’s en Avraham's poging om de belofte op natuurlijke wijze te vervullen. Beiden zijn zonen van Avraham, maar zij die afhankelijk zijn van de besnijdenis van het vlees, zijn analoog aan Ismaël. Ismaël was besneden, maar hij was de "zoon van een dienstmaagd." Er was niets wonderbaarlijks aan zijn geboorte.

In de eerste eeuw stelde een Joodse bekeerling zich onder het gezag van het Sanhedrin in Jeruzalem. Sha'ul was het daar niet mee eens. Zijn punt was dat als je dit deed, je onder het gezag van "Jeruzalem dat nu is" stond, een fysieke autoriteit. Maar "allen" werden uitgenodigd om het "zaad van Avraham" te zijn, leden van "Jeruzalem van boven" door een wonderbaarlijke geboorte:

Galaten 4:25 want deze Hagar is de berg Sinai in Arabië, en komt overeen met het Jeruzalem dat nu is, en met haar kinderen in slavernij is - 26 maar het Jeruzalem van boven is vrij, wat de moeder van ons allemaal is.

 De volgende verzen geven meer inzicht:

Galaten 4:28 Nu zijn wij, broeders, zoals Yitzchak dat was, kinderen van de belofte. 29 Maar zoals hij die naar het vlees werd geboren, hem vervolgde die naar de Geest was geboren, zo is het ook nu.

• Bereshith 21: 8 Het kind groeide dus en werd gespeend. En Avraham maakte een groot feest op dezelfde dag dat Yitzchak werd gespeend. 9 En Sara zag de zoon van Hagar, de Egyptische, die zij Abraham gebaard had, spotten.
  
  

Wat bedoelde Sha'ul toen hij zei: "Zo is het ook nu?" Sha'ul drong er op aan, bij diegenen die Yeshua door geloof accepteerden, om de spotternijen te verwerpen van degenen die op de rabbijnse besnijdenis aanstuurden.

Galaten 4:30 Wat zegt de Schrift echter? "Werp de dienstmaagd en haar zoon uit, want de zoon van de dienstmaagd zal geen erfgenaam zijn met de zoon van de vrije vrouw." 31 Dus, broeders, dan zijn wij geen kinderen van de dienstmaagd maar van de vrije.

Shabbat Shalom! Ardelle