Uit de parasha Vajeira van Ariel Berkowitz

Gods gevoel voor humor

Zelfs vóór deze wekelijkse parasjah had Abraham een verbazingwekkende kennis over zijn God. Dit wordt verduidelijkt door de verschillende namen die hij gebruikte om naar Hem te verwijzen:

Elke verschillende naam vertegenwoordigt een grote graad van kennis omtrent de persoon en de aard van God. Maar God wilde niet dat Abraham stopte bij die betekenisvolle diepe kennis. Als aanvulling hierop had God prachtige lessen 'gepland' voor zowel Abraham als zijn vrouw. Dit zouden lessen zijn over Gods bovennatuurlijke bekwaamheden, Zijn genade, Zijn gerechtigheid en zelfs over Zijn gevoel voor humor.

Laat ons deze wekelijkse studie beginnen met even terug te gaan in de voorgaande parasjah om dit goddelijk gevoel voor humor te zien. In Genesis 17:18-20 openbaarde God aan Abraham dat Ismaël zijn erfgenaam niet zou zijn. In plaats daarvan zei God in Genesis 17:16: "Ik zal haar zegenen en zal je ook een zoon van haar schenken." Daarop geeft de tekst eenvoudig in vers 17 aan dat Abraham op zijn gezicht viel en lachte!

Enige commentatoren zien hier Abraham aanbidden - het werkwoord jafal, יִּפֹּ֧ל, in de zin van zichzelf neerleggen in aanbidding. Echter, er is gewoonlijk een ander woord dat die manier van vallen aangeeft. In plaats daarvan schijnt verreweg de meest logische kijk op jafal - יִּפֹּ֧ל, in zijn gebruikelijke betekenis - eenvoudig "vallen" aan te geven.

De Targum Onkelos vertaalt het woord met "lach", "een lach in de betekenis van vreugde." Echter, de wortel tsachaq, צחוק, kan ook worden gebruikt in de zin van iemand bespottelijk maken of pret over iemand hebben vanwege iets belachelijks, iets onbegrijpelijks.

Is het niet mogelijk om beide betekenissen te combineren?

Misschien lachte Abraham gedeeltelijk omdat de hele gedachte dat zijn negentigjarige vrouw een kind zou hebben, voor hem te ver was gegrepen. Toch wist hij tegelijkertijd diep in zichzelf dat God ernstig was en deze diepzetelende verzekering veroorzaakte eenvoudig dat hij zich verheugde. Laat ons niet de volle invloed hiervan kwijtraken. Het beeld van de honderdjarige Abraham die vernam dat zijn negentigjarige vrouw een baby zou hebben.

Denk je eens in, het grijze hoofd waarvan het haar op de grond van zijn tent viel, terwijl hij hysterisch lachte over dat wat de Heer hem vertelde! Ik denk dat de Heer heel wat pret had met Zijn bejaarde vriend. Dit schijnt bijzonder duidelijk te zijn daar de tekst geen enkel teken van berisping van de kant van de Heer laat zien. God speelt van dit ogenblik af rechtuit met goddelijke humor en zegt Abraham in zoveel woorden: "Je lachte?! Nee, werkelijk Sarah zal een zoon hebben en je zal hem noemen: 'Hij lachte'!"

De Nederlandse naam Izaäk is afgeleid van de Hebreeuwse jitschaq, יִצְחָק, dat van de wortel met de betekenis gelach, צחק, komt. Wees er zeker van, dat God zeer ernstig was. Want in Genesis 17:20 vertelt Hij ons dat Izaäk de erfgenaam van het verbond zal zijn. Maar God heeft ook net zo goed een ongelofelijk gevoel voor humor.