Parasha Ki Tetze - Liefde en oorlog

Liefde en oorlog

Een populaire Engelse stelregel luidt: "In liefde en oorlog is alles geoorloofd."

 De implicatie is dat regels van goed gedrag kunnen worden opgeschort bij gevechten op het slagveld en bij het spel op het veld van de romantiek.

De Tora is het daar niet mee eens!

Deuteronomium 21:10 Wanneer u ten strijde trekt tegen uw vijanden, en de HEERE, uw God, geeft hen in uw hand, zodat u hen als gevangenen wegvoert, 11. en u ziet onder de gevangenen een vrouw die mooi van gestalte is, en u vat liefde voor haar op en u neemt haar voor uzelf tot vrouw,

Volgens de Tora is in liefde of oorlog niet alles geoorloofd. In het Toragedeelte van vorige week werden bepaalde gedragswetten voor oorlogvoering beschreven. Het Toragedeelte van deze week introduceert het vooruitzicht van romantiek op het slagveld.

De Tora erkent dat soldaten van een overwinnend leger waarschijnlijk in de verleiding komen om vrouwen gevangen te nemen, maar het verbiedt impulsief handelen. In plaats daarvan eist de Tora dat een gevangen vrouw waardigheid en eer wordt toegekend.

Het is haar toegestaan om over haar ouders te treuren. Ze moet het eerbewijs van een huwelijk krijgen. Ze mag niet met geweld worden meegenomen; ze moet gehuwd worden en de status van echtgenote krijgen. Ze kan niet als een slaaf worden behandeld, noch worden verkocht.

Voordat de overwinnende soldaat zijn verlangen kan bevredigen en met de vrouw trouwen, moet hij haar toestaan om het verlies van haar familie te betreuren gedurende een volledige maand. Gedurende deze periode moet ze het haar van haar hoofd scheren. Het hoofd scheren en de nagels lang laten groeien zijn blijkbaar rouwende rituelen uit die tijd. De buitenbijbselse geschriften vertellen echter nog een andere reden voor haar haarloze, onverzorgde uiterlijk. De  wetten van de Tora moeten de man proberen ervan te weerhouden de gevangen genomen vrouw te huwen door haar afstotelijk voor hem te doen voorkomen.

De maand van rouw is als een wachtperiode van dertig dagen waarin de man de tijd heeft om zijn bedoelingen nog eens te overdenken. Wil hij echt trouwen met de wenende kale vrouw met de lange vingernagels?

Als de man aan het einde van de dertig dagen heeft besloten dat hij niet tevreden is met haar en niet wil trouwen met de vrouw, moet hij haar laten gaan. De wijsheid van de Tora leert ons verschillende principes die van toepassing zijn op elke romantische relatie.

Men hoort zich nooit naar een huwelijk te haasten. Liefde op het eerste gezicht is geen echte liefde. Voordat men zich vastlegt om te trouwen, moet men de tijd nemen om verder te zien dan de seksuele aantrekkingskracht van de ander en de sluier van lust.

"Charme is bedrieglijk en schoonheid is vluchtig, maar een vrouw die de Heer vreest, moet geprezen worden" (Spreuken 31:30).

Deze wetten leren ons onze natuurlijke verlangens in bedwang te houden en te bedenken dat de persoon waartoe we ons zo aangetrokken voelen, tenslotte een ander mens is, en geen seksobject.

Bovendien leren de wetten met betrekking tot de gevangen genomen vrouw ons dat seks vóór het huwelijk nooit gewettigd is. Zelfs de soldaat op het slagveld moest de bevrediging dertig dagen uitstellen en wachten tot het huwelijksdocument werd ondertekend.