Parasha Yitro - De kostbare schat
Een diamant aan een gouden ketting. (Afbeelding: Adobe)
In Exodus 6:7 zei YAHWEH tegen de kinderen van Israël: "Ik zal u tot Mijn volk aannemen en ik zal u tot een God zijn."
Deze zin was afkomstig van een uitdrukking die te maken heeft met het sluiten van een huwelijk. De oude Nabije-Oosterse huwelijksformulering was: "U zult mijn vrouw zijn; ik zal uw man zijn."
In de Hebreeuwse Bijbel is het gebruikelijk om over het huwelijk te spreken als "het nemen" van een vrouw. God vergeleek Zichzelf met een met een Bruidegom en het volk van Israël met de jonge vrouw die Hij het hof maakte. Hij was niet tevreden om hen eenvoudigweg te verlossen van de slavernij. Hij wilde hen als Zijn eigen volk nemen en een intieme relatie met hen hebben, zoals die van een man tot een vrouw.
Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij. Exodus 19:5
Dit is verbondstaal. God wilde een verbond sluiten met Israël. Een verbond is een contractuele overeenkomst waarin de voorwaarden van een relatie zijn uiteengezet. De vergelijking met het huwelijk is een goede manier om het verbond op de Sinaï te begrijpen. De wijzen spreken over Exodus 19 als Gods verloving van Israël. Aan de voet van de berg Sinaï vroeg God officieel om Israëls hand in het huwelijk.
Hij sprak liefdevol tot haar. Hij herinnerde het volk eraan hoe Hij hen uit Egypte had gedragen, alsof Hij op de vleugels van een adelaar zat, en hoe Hij hen tot Zichzelf had gebracht. Hij beloofde hen tot Zijn eigen speciale schat te maken boven alle andere volken. Hij zei: "Jullie zullen mijn persoonlijk eigendom zijn" (Exodus 19:5). Het Hebreeuwse woord dat de HSV vertaalt als "eigendom" is het woord segoelah סְגֻלָּה . Sommige vertalingen vertalen het als "geliefde schat" of "bijzondere schat."
In het oude Nabije Oosten werd de term segulah gebruikt om de gekoesterde trofee van een koning te beschrijven. Wanneer het leger van een koning een vijand versloeg, bewaarde de koning de meest waardevolle items als zijn eigen schat. Een kostbaar object als dit werd een segulah genoemd . In Exodus 19:5 wordt het woord gebruikt als een liefkozende term voor Israël. God zegt dat Hij de Israëlieten tot Zijn speciaal gekoesterde schat zal maken. Hij zegt dat, hoewel Hij de hele aarde bezit, Israël altijd Zijn speciale volk zal zijn.
Dit kan vergeleken worden met een koning die veel landen had veroverd en grote rijkdommen bezat. Zijn schatkamers waren gevuld met kostbaarheden, maar hij had één kostbare edelsteen die hij boven alle andere waardeerde. In plaats van deze in de schatkamer te laten liggen bij de andere kostbaarheden, liet hij deze aan een gouden ketting hangen en droeg hem elke dag om zijn nek.
Zo kijkt God naar Israël en naar elk van Zijn kinderen, dus ook uit de heidenen.
Psalm 87:6 De HEERE telt hen erbij,
wanneer Hij de volken opschrijft,
en zegt: Deze is daar - in Sion - geboren.
Een artikel van FFOZ bewerkt door Ida
Maak jouw eigen website met JouwWeb