De parasha voor deze Sjabbat heeft als titel: Emor, wat "Zeg het!" betekent en omvat Leviticus de hoofdstukken 21 tot en met 24. Deze hoofdstukken
onthullen ons een God die heilig is, die aandacht besteedt aan details en hetzelfde eist van degenen die in Zijn nabijheid dienst doen. De priesters. die
bemiddelaars waren tussen Israel en God mochten geen fysieke gebreken hebben. God is volkomen volmaakt, en de priesters vertegenwoordigden Hem. 

De vroegere Joodse priesters waren ook een beeld van de Messias, en Messias Yeshua was in alle opzichten onberispelijk. Degenen die blind of kreupel waren
of die iets als verminking vertoonden op hun gezicht of als ze eczeem of een misvormde testikel hadden, werden gediskwalificeerd. Zelfs zoiets eenvoudigs
als een gebroken bot of een beetje kreupele gang, diskwalificeerde iemand om aan het altaar te dienen. 

Ik denk dat ik en velen anderen zouden worden afgekeurd voor de dienst in de tabernakel. Bovendien moest ook hun levensstijl heiligheid weerspiegelen. Priesters moesten met maagden van Israël trouwen. Ze konden niet trouwen met een vrouw die ooit een prostituee was geweest, of een overspelige vrouw of zelfs gescheiden. Wat rituele zuiverheid betreft, mocht de priester geen enkel contact hebben met een overleden persoon.

Hoofdstuk 22 vermeldt dat ook dieren die als offer aan de Heer gebracht werden, zonder gebreken moesten zijn. Dieren met enige vorm van smet of misvorming waren onaanvaardbaar als zondoffers of voor brandoffers van hen die hun geloften nakwamen. Het was verboden om op dezelfde dag een koe of een schaap en zijn jong te slachten. Er moest tenminste een week tijd zijn om de moeder de gelegenheid te geven met het jonge kalf of lammetje samen te zijn. Het kunnen dan wel dieren zijn, maar ze hebben wel gevoelens en God heeft hart voor Zijn hele schepping. 

Hoofdstuk 23 geeft een overzicht van de zeven jaarlijkse feesten van Israël, vier in de lente en drie in de herfst. Waarom heeft God ons geboden om deze
feesten te houden? Was het om ons leven moeilijker te maken? Nee - dezespeciale dagen werden ons gegeven zodat we gelegenheden konden hebben
om tot God te naderen en van Zijn aanwezigheid te genieten! God weet ook dat we moeten beseffen wie we zijn en wie Hij is. Elk van deze feesten verwijst
op een bepaalde manier naar Yeshua als de Messias.

Het Pascha beeldt Yeshua af als het smetteloze Lam van God, waarvan niet één bot werd gebroken, door wiens bloed de dood voorbij gaat aan degenen die
geloven. Het zeven dagen durende Feest van Matzes (Ongezuurde broden) wijst naar Yeshua als de zondeloze, Die geleden heeft omwille van ons, en door
Wie de dood geen macht meer over ons heeft.

Het feest van de eerstelingen, dat viel op de derde dag van de Pascha-week, is een duidelijke verwijzing naar de opstanding van de ultieme Eersteling uit de
dood: de Messias Die uit de dood opstond op de derde dag. Dan is er de omertelling van zeven weken plus één dag later waarop Shavuot, het Wekenfeest (of Pinksteren) valt. Daarbij is er opnieuw een aanbod van nieuw graan en twee broden gebakken MET zuurdesem, dat wordt bewogen voor het aangezicht van YHWH als eerstelingen. Hierbij keek men vooruit naar de komst en de tekenen van de Heilige Geest. De twee broden beelden Jood en heiden uit die in de Messias als één nieuwe mens gezien wordt.

Efeze 2: 14 Want Hij is onze vrede, Die beiden één gemaakt heeft. En door de tussenmuur, die scheiding maakte, af te breken, 15 heeft Hij de vijandschap
in Zijn vlees tenietgedaan, namelijk de wet van de geboden, die uit bepalingen bestond, opdat Hij die twee in Zichzelf tot ÉÉN NIEUWE MENS zou
scheppen en zo vrede zou maken,16 en opdat Hij die beiden in één lichaammet God zou verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap gedood
heeft.

Een bijzonder aspect is dat, in tegenstelling tot het beweegoffer na Pesach, er bij Shavuot brood MET ZUURDESEM wordt aangeboden. Zuurdesem staatsymbool voor zonde, dat het hele deeg doortrekt. Maar door het bakproces is de werking van het zuurdesem teniet gedaan. Zo is het ook met ons mensen.
Wij waren geboren in zonde en hebben in tegenstelling tot Yeshua allemaal gezondigd. Daarom was de eerste Eerstelinggave (gerst) als verwijzing naar
Yeshua, ongezuurd.

Toen met Pinksteren de Eerstelingen uit Joden en heidenen aan God werden aangeboden was dit gezuurd brood waarvan het zuurdesem (zonde) door het heiligingsproces (bakproces) onwerkbaar is geworden.

Er is nog een bijzonderheid. We weten dat in de woestijn het Pascha werd gevierd. Dat God Zijn Tora gaf op de Sinaï tijdens het Wekenfeest. In
Handelingen 2 wordt de Heilige Geest uitgestort. Het Wekenfeest van het Woord wordt dan voltooid met de Geest. Shavuot (Pinksteren) is het feest van
Woord en Geest. Bij de zonde met het gouden kalf werden 3000 mensen gedood. Bij Shavuot kwamen 3000 mensen tot levend geloof in Yeshua en
lieten zich dopen.

Leviticus vermeldt geen zomerfeesten. De zomer was de tijd dat de gewassen moesten groeien en rijpen, maar de oogst moest nog komen. Als we dit beeld
toepassen op Gods verlossing van de wereld zijn we nu in de zeer late dagen van de zomer. De afgelopen 2000 jaar is het zaad van het evangelie wereldwijd
uitgegaan en heeft wortel geschoten. Gelovigen uit alle landen worden spoedig geoogst aan het einde van het tijdperk.

De drie herfstfeesten zijn ook profetieën, vooruitlopend op de tweede komst van de Messias. Yom T'ruah (Rosh HaShanah), op de eerste dag van de zevende
maand van Tishri, met zijn blazende sjofars blikt vooruit naar de komende Grote Dag wanneer......

"... de Heer zelf zal met een stem, met de stem van de aartsengel en met de bazuin van God uit de hemel neerdalen ; en de doden in de Messias zullen
opstaan ... "( 1 Thessalonicenzen 4:16 ).

Jom Kippoer, de Grote Verzoendag, vindt plaats op de 10 e dag van Tishri. De Hogepriester, die geheel Israël vertegenwoordigt, zou het K'dosh K'doshiem ,
het Heilige der Heiligen, binnengaan , maar pas na uitgebreide rituele zuivering en het aanbieden van een stier voor zijn eigen zonden. Wat een plechtige dag!
Het was alles of niets – Israël zou door God worden aanvaard of door God worden veroordeeld. God gebood het volk om op Yom Kippur zichzelf te
vernederen - om hun zielen te kwellen. We moesten vasten en nadenken over  onze wanhopige behoefte aan Gods vergeving voor onze vele zonden. Wat een
bemoediging is er in het woord dat de Eeuwige via Jesaja bekend maakte:

" Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw; al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol.”( Jesaja 1:18 )

.
Die opluchting zou natuurlijk plaatsmaken voor vreugde en feest, precies waar het derde herfstfeest over ging: Soekot - het Loofhuttenfeest, vijf dagen later,
op de 15e van Tishri. De Soeka's, de kleine schuilplaatsen die het volk moest bouwen en versieren met lommerrijke takken, waren herinneringen aan het
rondzwerven in de Sinaï. Maar het verwijst ook naar ons te korte verblijf in deze tijdelijke wereld. Deze wereld is niet ons thuis, en deze lichamen van ons
zullen op een dag bezwijken. Sukkot kijkt vooruit naar zowel het Duizendjarig Koninkrijk van Yeshua, gekenmerkt door vrede en overvloed, en naar onze
eeuwigheid in gemeenschap met God, waarover de apostel schreef:

Openbaring 21:3 En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk
zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn. 4 God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht
of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. 5 En HijDie op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zei tegen mij:
Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en betrouwbaar.

Bovengenoemde tekst maakt duidelijk dat er een nieuw begin komt, en dat verklaart waarom God Shemini Atzeret “de achtste dag” instelde - een extra
samenkomst op de achtste dag. Dus als je niet fysiek perfect bent, wanhoop dan niet. God heeft ons niet alleen genadig tot een koninkrijk van priesters en een heilig volk verklaard, maar we hebben een rechtvaardige en perfecte Hogepriester, iemand die omwille van ons misvormd was.

Jesaja 52: 14 “zozeer misvormd, niet meer menselijk was Zijn verschijning, en niet meer als die der mensenkinderen Zijn gestalte”

En omdat Yeshua voor eens en voor altijd het ultieme offer van Zichzelf heeft gegeven, worden we door God in Hem aanvaard. Door Yeshua is het mogelijk al
deze feesten te vieren. Deze Bijbelse feesten houden een ongelooflijke vreugde voor ons in, en de belofte van nog grotere dingen die komen gaan!

https://jewsforjesus.org/.../parsha-emore-leviticus-21-1.../

vertaald, bewerkt en aangevuld.